Sekurtyzacja

Sekurtyzacja

Autorem artykułu jest Radosław Pokrzywnicki

Sekurtyzacja, czyli emisja papierów wartościowych pod istniejące lub przyszłe wierzytelności, jest formą zamiany wierzytelności na gotówkę. Polega ona na emisji papierów wartościowych pod zastaw wierzytelności, którymi są aktywa podmiotu gospodarczego, inicjującego cały proces sekurtyzacji.

Sekurtyzację, jako innowację finansową, po raz pierwszy przeprowadzono w Stanach Zjednoczonych w 1970 r., kiedy to powołana przez rząd federalny agencja Government National Mortgage Association zrealizowała program sekurtyzacji kredytów hipotecznych. Wyemitowane wówczas papiery wartościowe pod zastaw należności zabezpieczonych hipotecznie nazwano Mortgage Backed Securities - MBS. Początkowo sekurtyzację stosowały głównie banki, głównie z powodów problemów finansowych wynikających z ich nadmiernego zaangażowania w działalność kredytową.

Pierwsza transakcja sekurtyzacja dla przedsiębiorstwa miała miejsce w Stanach Zjednoczonych w 1985 r., kiedy to wyemitowano papiery wartościowe typu ABS (Assed Backed Securities) w oparciu o należności wynikające z rat leasingowych za sprzęt komputerowy. W europie, transakcje tego typu zaczęto stosować na szerszą skalę dopiero od 1990 r. Obecnie także w Polsce są one stosowane. W wielu krajach transakcje sekurtyzacyjne są bardzo rozpowszechnionym instrumentem finansowym, co wynika z faktu, iż poprzez związane z nimi emisje papierów wartościowych przedsiębiorstwa posiadające wysokie oceny ratingowe finansują się taniej niż poprzez klasyczny kredyt bankowy.

Proces sekurtyzacji inicjuje przedsiębiorstwo lub instytucja finansowa zainteresowana sprzedażą swoich określonych aktywów i pozyskaniem pieniędzy z rynku finansowego. Może to także zrobić skarb państwa lub jednostka samorządu terytorialnego. Podmiot ten nazywa się inicjatorem lub aranżerem tego przedsięwzięcia.Aktywa te sprzedaje się utworzonej w tym celu jednostce specjalnego przeznaczenia (Special Purpose Vehicle- SPV). Spółka ta, nazywana również spółką celową, może być utworzona albo przez inicjatora transakcji sekurtyzacyjnej, albo przez niezależny od niego podmiot.

W pierwszym przypadku ma ona charakter operacji bilansowej i jest podobna do zaciągania pożyczki. Częściej jednak, transakcja ta ma charakter pozabilansowy; spółka specjalnego przeznaczenia jest wówczas podmiotem niezależnym od inicjatora inicjującego procesu sekurtyzacyjnego, co oznacza rozdzielenie ryzyka sekurtyzacyjnego obu tych podmiotów. Jest to ważne z punktu widzenia zabezpieczenia ryzyka inwestycyjnego nabywców papierów wartościowych emitowanych pod sprzedane wierzytelności.

---

Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl