Historia i znaczenie krótkoterminowych papierów dłużnych.
Autorem artykułu jest Radosław Pokrzywnicki
Krótkoterminowe papiery dłużne firm, stanowią jedno ze źródeł finansowania ich działalności przez rynek pieniężny. Papier ten, zobowiązuje emitenta do wykupu papieru w określonym terminie według podanej w nim wartości nominalnej. W istocie jest to krótkoterminowa pożyczka, udzielana bez zabezpieczenia przez nabywcę papieru.
Pierwsze emisje krótkoterminowych papierów dłużnych przedsiębiorstw w postaci bonów komercyjnych pojawiły się w Stanach Zjednoczonych i w Kanadzie na początku lat pięćdziesiątych XX wieku. Ich stosowanie rozpowszechniło się w szczególności w Stanach Zjednoczonych, a następnie ich stosowanie przeniosło się w latach sześćdziesiątych na inne kraje, w tym europejskie. W latach osiemdziesiątych papiery te miały już znaczącą pozycję na rynku pieniężnym wysoko rozwiniętych gospodarczo krajów. Rola tych papierów w porównaniu z innymi źródłami finansowania działalności przedsiębiorstw stale rośnie. Na przykład w U.S.A. kapitalizacja bonów komercyjnych przedsiębiorstw wyemitowanych w latach 1970-1994 rosła w tempie 14% rocznie, a w 1996 roku osiągnęła kwotę 600 mld dolarów. Była to kwota, która przewyższała kapitalizację jakiegokolwiek innego, poza obligacjami skarbowymi, instrumentu finansowego o stałym oprocentowaniu. W połowie 2009 r. wartość rynku tych papierów szacowano na 1,8 bld dolarów.
W latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku, ponad 50% finansowania krótkoterminowych potrzeb finansowych różnych instytucji w Stanach Zjednoczonych, przypadało na papiery komercyjne, co oznacza, iż krótkoterminowy kredyt bankowy zaczął tracić na znaczeniu. Rynek tych papierów zaczął się również powiększać wskutek wzrostu liczby emitentów pochodzenia europejskiego. Zaczął wówczas powstawać eurorynek, na którym były emitowane a następnie notowane tzw. "euro skrypty dłużne", a więc krótkoterminowe papiery dłużne przedsiębiorstw emitowane w walucie kraju i następnie denominowane na walutę amerykańską. Udział wartości wyemitowanych euro skryptów dłużnych w Stanach Zjednoczonych wzrósł z około 1,5% w połowie lat osiemdziesiątych do prawie 14% w latach dziewięćdziesiątych.
Głównym powodem szerokiego wykorzystania emisji papierów komercyjnych jest stosunkowo niski koszt uzyskania w ten sposób środków do finansowania działalności firmy. Wynika to z faktu wyeliminowania ogniwa pośredniczącego, czyli banku, w łączeniu inwestorów posiadających wolne środki z firmami chcącymi je zagospodarować poprzez swoją działalność gospodarczą. W procesie emisji papierów komercyjnych, bank pełnił tylko funkcję techniczną, sprowadzającą się jedynie do nadzorowania ich emisji. Stąd też koszt pozyskiwania środków przez emitowanie papierów komercyjnych dla ich emitentów, jest niższy w porównaniu z kosztem kredytu bankowego.
Na rynku amerykańskim szacuje się, że tak zwane koszty administracyjne emisji skryptów dłużnych przedsiębiorstw, na które składa się opłata na rzecz agencji ratingowej, opłata zabezpieczająca linię kredytową oraz koszty dystrybucji. Oprocentowanie papierów komercyjnych jest najniższe ze wszystkich form finansowania działalności firmy i jest jedynie o 0,3-0,5 punktu procentowego wyższe od oprocentowania obligacji rządowych.
---Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz